Co to jest praca organiczna?
Być może spotkałeś się już z pojęciem praca organiczna. Wbrew pozorom nie jest to określenie, które mówi o pracy na roli czy przy innego rodzaju organicznych substancjach, a koncepcja społeczna, która ma swoje korzenie w pozytywizmie.
Praca organiczna – co to jest?
Praca organiczna to określenie, które obejmuje szersze zjawisko społeczne. Nie jest to typ pracy, a koncepcja, która ma korzenie w postrzeganiu społeczeństwa jako całego organizmu. Według tej idei cały naród (czy też inna wspólnota) jest połączony ze sobą różnymi zależnościami. Tylko zdrowe funkcjonowanie całego społeczeństwa może być gwarantem istnienia silnego państwa, a co za tym idzie, dobrobytu jednostki. Hasło, jakie przyświecało pierwszym założycielom tego podejścia, było „bogaćcie się” i zakładało, że jednostka może pomnażać swój majątek, jednocześnie tworząc miejsca pracy dla najuboższych. Widać tutaj korzenie współczesnego kapitalizmu, opartego na hierarchii społecznej, jednak praca organiczna kładła przede wszystkim nacisk na wspólnotę.
Historia pojęcia „praca organiczna”
Pierwszymi, którzy optowali za koncepcją pracy organicznej, byli mieszkańcy zaboru pruskiego. Jej prekursorem był Dezydery Chłapowski, który rozczarowany był polityką Napoleona względem Polski, i stwierdził, że tylko ukształtowane na rozwój społeczeństwo będzie silne i ekonomicznie stabilne. Do Chłapowskiego dołączył wkrótce Karol Marcinkowski. Założyli oni prężnie działające stowarzyszenia, co oczywiście nie spodobało się rosyjskim władzom, i po stłumieniu Powstania Styczniowego, wszystkich uczestników spotkały represje. Jak każdy ruch umacniający świadomość narodową w tamtych czasach, był on duszony przez władze. Stowarzyszenia organizowały więc podziemną działalność propagandową.
Praca organiczna przetrwała jako idea, i była początkiem między innymi różnych kółek zainteresowań np. kół gospodyń miejskich.
Przykłady pracy organicznej
Praca organiczna zakładała kooperację całego społeczeństwa, co oznaczało, że niezwykle ważny był równomierny rozwój społeczny. Stąd też dużym wyzwaniem było wprowadzenie pracy organicznej na polskich wsiach, gdzie poziom wykształcenia był bardzo niski. Dlatego też zakładano w tych społecznościach wspomniane już powyżej stowarzyszenia, które miały integrować ludzi o różnych zainteresowaniach. Przykładami były kółka rolnicze, czy też Towarzystwo Popierania Przemysłu i Handlu. Również kółka rzemiosł mogły spełniać podobne zadania. W pracy organicznej ważny był równomierny rozwój całego społeczeństwa, wszystkie więc działania, które różnicowały strukturę społeczną, sprawiając, że region bardziej się rozwijał, wpisywały się w ten paradygmat.
jeden komentarz